Is een laag loon naar Nederlandse maatstaven niet genoeg voor een arbeider in een productieland?

gepubliceerd 03-06-2009 08:35, Laatste wijziging: 22-08-2012 13:50
De lonen in de kledingindustrie zijn extreem laag. Kledingarbeiders verdienen lang niet altijd het wettelijk minimumloon. En als ze dit wel verdienen, dan is dit bijna nooit genoeg om van te leven.

Minimumlonen worden in de productielanden vaak kunstmatig laag gehouden om bedrijven aan te trekken die er hun kleding willen laten produceren.

De Schone Kleren Campagne pleit dan ook voor een leefbaar loon. Daarvan kunnen kledingarbeiders voorzien in hun basisbehoeften:

  • voedsel en schoon water
  • onderdak
  • kleding
  • onderwijs
  • gezondheidszorg
  • vervoer
  • wat vrij besteedbaar inkomen, om bijvoorbeeld te sparen

Zo kunnen zij volwaardig deelnemen aan de maatschappij. De Schone Kleren Campagne houdt over de hele wereld voortdurend contact met partners in ons netwerk en heeft daarom up-to-date kennis van loonstandaarden en wat je daarvan kunt kopen in de productielanden. Wij vergelijken onze eigen lonen dus niet met de situatie van arbeiders in de productielanden.

Het recht op een leefbaar loon is opgenomen in de modelgedragscode die de Schone Kleren Campagne heeft opgesteld. De minimumnormen uit deze gedragscode zijn afgeleid van door de International Labor Organization (ILO) opgestelde conventies en Declaration on Fundamental Principles and Rights at Work uit 1998 en artikel 23 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Kledingmerken en –bedrijven behoren deze basisrechten te respecteren, zodat kledingarbeiders niet langer worden uitgebuit voor onze mooie kleren.